Szczelina

OPIS SPEKTAKLU:

„Szczelina” to spektakl tworzony przez CHOREĘ na motywach utworu norweskiego dramaturga Arne Lygre pt. „Zanikam”, w tłumaczeniu Elżbiety Frątczak-Nowotny, z użyciem fragmentów poezji mistycznej Rumiego, a także osobistych tekstów aktorów.

To nie jest spektakl o uchodźcach, którzy nagle stracili dach nad głową i muszą ruszać w nieznane. To nie jest spektakl o tych, którzy nie wiedzą dokąd idą, wiedzą tylko skąd przyszli. To nie spektakl o ludziach, którzy tracą najbliższych, ale ciągle chcą żyć. To nie jest spektakl o tych, którzy idąc w nieznane i tracąc wszystko, wciąż mają nadzieję, że będą mogli zacząć swoje życie od nowa.

„Szczelina” to spektakl o Was - o nas, którzy mając dach nad głową i cokolwiek do zjedzenia, nie zdajemy sobie ciągle sprawy z tego, że w każdej chwili możemy to wszystko stracić i być wyrzuconymi w nieznane, bo ktoś nagle, bez zapowiedzi, zrzuci na nasz dom bombę, zatruje wodę albo odbierze prawo do przebywania w naszym mieście. To spektakl o naszych lękach i o szukaniu nadziei. O tym, że każdy z nas jest, był lub będzie uchodźcą, najczęściej nie z własnego wyboru.

Codziennie czytamy gazety, oglądamy wiadomości. Chwilami chciałoby się uciec na jakąś arkę Noego, albo przynajmniej do Nepalu. A właśnie dzięki pracy nad tym spektaklem czujemy się mniej bezradni wobec otaczającego nas świata (to strasznie naiwne, ale tak czuję). Może dlatego, że walka z własną bezradnością zaczyna się od mówienia o niej i nieodwracania głowy od tego co się dzieje. Szukamy szczeliny, przez którą wpadnie promień światła, a my przedostaniemy się na drugą stronę beznadziei.

Sześć kobiet i jeden mężczyzna próbują opowiedzieć słowami, ruchem i śpiewem, bardzo zwyczajne historie ludzi, którzy stracili wszystko, którzy nie mają już niczego prócz nadziei. Nadziei, która czasami zmienia się w instynkt przeżycia, a czasami w zgodę na jego utratę.

Chciałbym bardzo, abyśmy dzięki naszemu spektaklowi, mimo z dnia na dzień rosnącej agresji i strachu przed INNYMI, mogli dostrzec w nich ludzi. Ludzi takich jak my. Demony odejdą, może wtedy zacznie się rozmowa…

INFORMACJA O ARTYSTACH:

Teatr CHOREA to niepoliczalna grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Nazwę zapożyczyła od starogreckiego terminu oznaczającego trójjednię muzyki, słowa i gestu ciała. Teatr powstał w 2004 roku w Lublinie. Od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center stworzył Fabrykę Sztuki.

W początkach działalności twórczej Teatr realizował badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorując kulturę Antyku. Obecnie zajmuje się współczesnymi formami teatru, muzyki, tańca, sztuki performance i współczesnym materiałem literackim, tworząc spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Zespół wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i pracy w grupie. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość. Zespół teatru koncentruje się również na pracy w środowiskach zagrożonych wykluczeniem społecznym. CHOREA współpracuje z wieloma grupami i artystami z całego świata. Prowadzi cykle warsztatów teatralnych i muzycznych w Polsce i za granicą. Od 2010 roku, co dwa lata, organizuje Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy. W 2015 roku teatr wydał płytę "Lulabajki" z udziałem Natalii Przybysz, z muzyką dla małych i dużych. W 2016 roku we współpracy z Państwową Wyższą Szkołą Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi oraz Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie CHOREA stworzyła podręcznik "Trening fizyczny aktora. Od działań indywidualnych do zespołu".